„W Chopinie tkwi wszystko, czego nam wzbraniano, barwne kontusze, pasy złotem lite, posępne czamarki, krakowskie rogatywki i szlachecki brzęk szabel naszych, kos chłopskich połyski, jęk piersi zranionej, bunt spętanego ducha, krzyże cmentarne, przydrożne wiejskie kościółki, modlitwy serc stroskanych, niewoli ból, wolności żal, tyranów przekleństwo i zwycięstwa radosna pieśń” (Ignacy Jan Paderewski).

Rok 2010 stanowi dla Polski wyjątkową szansę na zintegrowaną, poważną i atrakcyjną promocję kraju, w tym na zbudowanie pozytywnego wizerunku Polski i Polaków przez pryzmat osobowości, talentu i dokonań Fryderyka Chopina.

„Chopin jest wartością żywą we wszystkich kulturach świata od blisko dwustu lat. Jest swoistym znakiem doskonałości. My zaś, jako kraj i jako naród, obciążeni jesteśmy z perspektywy zewnętrznej, na skutek różnego rodzaju uwarunkowań historycznych, katalogiem stereotypów, których nie ma tu potrzeby wymieniać. W Roku Chopinowskim upatruję szansy na największą w historii kampanię wizerunkową, która pozwoli obraz współczesnej Polski zbliżyć do tego znaku doskonałości” (Waldemar Dąbrowski, Przewodniczący Komitetu Obchodów CHOPIN 2010).  

Do tworzenia programu Roku Jubileuszowego przystępują organizatorzy z różnorodnych środowisk krajowych i zagranicznych. Zadania związane z obchodami Roku Chopinowskiego znalazły się wśród priorytetów wielu instytucji podlegających resortom kultury, edukacji, spraw zagranicznych, turystyki i infrastruktury. To okazja dla samorządów, miast i regionów na wykorzystanie tego uprzywilejowanego okresu do inicjowania programów artystycznych, edukacyjnych, promocyjnych oraz turystycznych - adresowanych do odbiorców różnych pokoleń.

„Zadania organizacyjne przybliżające obchody Roku Chopinowskiego opierają się na takich działaniach, by przekraczać wszelkie możliwe granice: państw, kontynentów, czasu, niemożności etc., ale przede wszystkim: by pamiętać o najmłodszych. (…) Nie możemy «zamęczyć» słuchaczy Chopinem. Rok tego wielkiego kompozytora, artysty, to czas wielkich porządków, świąt i edukacji. Zwłaszcza ten ostatni element jest dla mnie szczególnie ważny. Nie wyobrażam sobie sytuacji, w której wykształcony człowiek nie jest w stanie rozpoznać przynajmniej podstawowych dzieł Fryderyka Chopina” (Bogdan Zdrojewski, Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego).